أرسلت (هاء. م) تقول:
باختصار شديد يا دكتورة مشكلتى هى أن جوزى عصبى جدا، على اقل حاجه يشتمنى، وممكن كمان يمد ايده عليا، فى الأول كنت باسكت و اخاصمه، و بعدين دخلت الأهل ما بيننا، لكن برضه ماتغيرش، مؤخرا بقيت أرد عليه الشتيمه بالضبط، حتى تطور الأمر انه بقى يشتم بالأهل، فرديت عليه و شتمت اهله، وآخر ماتوصلنا اليه انى بقيت اضربه لما يضربني، بقيت حاسه اننا اتنين من الشارع مش ناس متعلمه و خريجى كليات قمه، و المفروض اننا من طبقه اجتماعيه راقيه.

انا استحملت مع جوزى ظروف صعبه كتير، مادية و معنوية، وفى بيننا مواقف حلوه برضه كتير، لكن هو بينسى كل ده اول مابينفعل، زهقت م الوضع ده، ومش عارفه أعمل ايه؟.

وإلى هاء اقول:
انا طبعا ماعرفش انتى متجوزه من كام سنه، لكن من الواضح ان الوضع ده مستمر من فتره كبيره، فى سؤالين مهمين عايزاكى تعرفى اجابتهم بخصوص مشكلتك، هما: هل الوضع ده له حل وممكن يتغير؟، الاجابه أيوه، السؤال التانى هل هايتحل أو هايتغير لوحده كده و ببساطه؟، الاجابه لا و ألف لا، الوضع الى انتى بتتكلمى عنه ده لن يتغير الا اذا حس الشخص البادئ بالعنف ان فى رادع، ورادع قوى جدا، عشان يفكر ألف مره و يحكم عقله قبل ما يشغل ايديه.

أنا قلت الشخص البادئ بالعنف و ماقلتش جوزك تحديدا، لأنه بما انك اصبحتى طرف فى العنف انتى كمان، فممكن تكونى انتب البادئه أحيانا، بحكم التعود أومن باب ردع زوجك، أو حتى من باب الغيظ، المهم انكم انتم الاتنين دلوقتى محتاجين تتعلموا
يعنى ايه ضبط نفس.

فى امريكا كورسات تدريبيه اسمها (ادراة الغضب)، بيعلموا فيها الناس ازاى يسيطروا على نفسهم وقت الغضب، وطبعا الحاجات دى مش موجوده هنا فى مصر، لكن هاقولك على حاجات بسيطه ممكن تعمليها أنت و جوزك وقت ما تحسوا انكم داخلين على خناقه,لو سمحتى اتفقى مع جوزك (فى ساعة رواقه) كده، يا فلان احنا ناس محترمين و ولاد ناس، واى حد هايسمعنا او هايشوفنا بنعمل كده هايقول علينا ماكنش لينا أهل يعرفونا الصح و الغلط، يافلان مش ممكن ولادنا يتربوا على كده (حتى لو مكانش عندك لسه اولاد)، و مش ممكن يطلعوا يشوفوا ابوهم وامهم بيدوا بعض بالبوكس و بالبونيه، يافلان احنا مهما كان بيننا حاجات حلوه ، بالشكل ده مش ممكن نفضل نحب بعض و نحترم بعض، ولازم نتصرف و نبطل الانفعال الزائد ده لو كنا عايزين نستمر، وخدى منه وعد انه هايحاول معاكى

فى الآتي:
1) بما ان الأهل عندهم فكره عن الموضوع مسبقا، اتفقى مع والدك او والده او أى حد كبير بينكم، انه يحكم بينكم بالانفصال اذا تكرر هذا الموقف مره تانيه، يعنى اعرفى انتى و جوزك انكم لو حصل بينكم ده تانى هاتتطلقوا، فاهمين يعنى ايه طلاق؟، يعنى خلاص كل واحد هايروح من سكه، وأعتقد ان ده احسن تأديب لأى واحد مايقدرش نعمة الجواز، و الراحه و السكن.

لما تتفقوا الاتفاق ده بشهادة حكم عدل، هاتعملوا انتوا الاتنين حساب لكلامكم ده، واكيد جوزك هايفكر فى ان الموضوع مش هايعدى بالساهل بعد كده، وانه هايكون فيها خراب بيوت، وانه لازم يتعود يمسك نفسه عشان ما يجيبش الأذيه لنفسه و لبيته ولأولاده لو كان فى أولاد.

2) الرسول عليه الصلاة و السلام قال لنا لما نغضب نعمل ايه؟، لو كنا واقفين نقعد، ولو كنا قاعدين نضجع يعنى نسترخي، وكمان قال لنا نروح نتوضأ، عارفه ليه؟، عشان نقلل من حالة الفوران الى دمنا بيكون فيها وقت الغضب، عشان كده اول ما تلاقى ان النقاش بينكم احتدم، و هانبتدى نشتم ونقول كلام مش مضبوط، اعملوا كده، او امشى من قدام جوزك، او خليه هو يمشى و يروح يتوضأ أو يغسل وشه، او ابعدوا عن بعض كام دقيقه كده لغاية ما (الفوران) يهدأ، لكن فى ملحوظه مهمه، انك تكونى مفهماه اننا هانعمل كده لما نغضب، عشان مايطلعش يجرى وراكى و يجيبك من شعرك ويفقهم انك بتتجاهليه او بتطنشيه و يتغاظ منك أكتر، و ينفعل اكتر و اكتر.

3) اكيد انتى بالوقت فهمتى امتى بيبدأ بالضرب او مد الايد، وبالتالى اول ما تحسى انه وصل للحاله الى هايمد فيها ايده ابعدى عنه، واتفقى معاه انه لما يوصل للحاله دى هو كمان يرجع لورا، او يشبك ايديه ورا ضهره لو يقدر,او حتى يقعد بحيث ايديه تكون تحته، أى وضع يخلى فيه ايديه بعيده عن الاستعمال و غير قابله للاشتباك.

4) اذا كان الاشتباك بيبدأ بالدفع مثلا _الزق يعني_ اتفقى معاه انك اول ماتحس انك عايز تزقنى أو تتعامل معايا بايدك اعمل كده فى حاجه تانيه، مخده مثلا، لعبة اطفال، أى حاجه مابتتكسرش و مابتعورش، بحيث يطلع فيها غضبه و غيظه بعيد عنك، بحيث مايدفعكيش للرد عليه بالمثل.

5) ماتحاولوش تحلوا مشكله او تتوصلوا لاتفاق وأنتوا فى الحاله دي، لأنه ساعات الناس بتفضل تتكلم و تتخانق و تتعفرت اعتقادا منها انها هاتخلص الموضوع كما ينبغى فى الوقت ده، عمركم ما هاتحلوا حاجه فى الوقت ده، التصرف السليم ساعتها انكم توقفوا كلام و خناق وقتها، و تكونوا فاهمين من جواكم انكم ممكن تحلوا المشكله فى وقت تانى أهدأ من كده، وكلمه كده بينى و بينك لأنى عارفه ان فى ستات كتير بتعمل كده، ماتزنيش عليه وقت غضبه، يعنى ماتقوليش مثلا (يا تعمل لى كذا دلوقتى يا اما بلاش)، فى الحاله دى ضغطك مش هايجيب أى نتيجه غير انكم هاتقضلوا تتخانقوا حتى تنتهوا بال(علقه) المتينه وخلاص.

6) بعد ماتهدأوأ خاااااااالص، اتكلموا فى الى انتوا عايزينه بهدوء، ولو حاسه انكم ممكن تتخانقوا تانى جربى اكتبى له الى أنتى عايزاه فى ورقه، الطريقه دى بتوصل أفكارك بدون انفعالات أو استفزاز للطرف الآخر.

7) حاجه تانيه ممكن تهبط بسرعه من شدة الانفعال، وهى الاعتراف بالغلط، أنا عارفه انه تلات اربع البشر مابيعترفوش بغلطهم، و انه 90% من الرجاله شايفين انهم مابيغلطوش اصلا، لكن جربى انتى وابدأى حوارك معاه بأنك فاهمه انك غلطتى فى الحاجه الفلانيه,وانك بتعترفى له بيها عشان انتى عايزه تصلحى الوضع، ومش مهم اننا نغلط المهم اننا نتعلم و نصلح اخطائنا ومانكررهاش بعد كده.
هو لما يشوفك بتعملى كده و مابيهمكيش، هو كمان ممكن ييجى يعترف لك بغلطه او يعتذر لك، وساعتها اقبلى منه على طول، و رحبى باعتذاره و اوعى ( تقرفيه) و (تعتتيه) على غلطته، عشان يتشجع و يعملها تاني، وصدقينى لما تتعودوا تعتذروا لبعض و تسامحوا بعض، ده هايمتص قدر كبير جدا من الشحنه الى بينكم، و هايكون أساس لحياه اهدأ بكتير فى المستقبل.

طبعا كل الكلام ده لازم يتم بالاتفاق مابينكم انتم الاتنين، ولازم يكون فى نية صادقه للاصلاح و التفاهم، كمان عايزه أقولك على حاجه مهمه، تقبلى الخطأ و الفشل فى المحاولات دى فى البدايه، يعنى لاتحبطى و لا تيأسى لو تراجعتم مره او مرتين بعد الاتفاق ده، لأنكم بتعملوا العكس بقالكم فتره كبيره، فمحتمل جدا انكم ماتنجحوش من أول مره، المهم انك تحسى بصدق نيتكم فى المحاوله، و برغبتكم فى انهاء الوضع ده.

ده الى بانصحك بيه لو انتى شايفه ان جوزك كويس فى حاجات تانيه، وان بينكم حاجات حلوه زى مابتقولي، ولو فى بينكم اطفال يستاهلوا المحاوله عشانهم، لكن لو انتى شايفه ان مفيش حاجه من الكلام ده، يبقى أكيد انتى عارفه ممكن تتصرفى ازاي، ولو انى متأكده انه الى صبرك على كده انك أكيد عايزه تكملى مع جوزك و حابه تحافظى على بيتك، وده الى باشجعك عليه.

وفى النهايه زى ما باقول لكل الناس، اعملوا الى عليكوا و حاولوا و جربوا ، لكن اوعى تنسى اهم حاجه ، هى انك تدعى و تستعينى بربنا الوحيد القادر على كل شئ، اطلبى منه انه يهديكم و يوفقكم للخير و يصلح حالكم، وربنا معاكي.